به خیلیها میگیم “دوست”…

به هرکسی که بتوونیم باهاش بیشتر از یه سلام و یه حال و احوالپرسی ساده حرف بزنیم.

خیلی از این “دوست”ها، دوست نیستن.

همکارن، همکلاسین،فامیل دورن،همسایه ن، یه آشنان

”دوست” اونیه که باهاش رازهای مشترک داری.

اونیه که وقتی دلت گرفت اول از همه شمارهء اونو میگیری.

اونیه که برای قدم زدن انتخابش میکنی.

اونیه که جلوش لازم نیست به چیزی تظاهر کنی.

که اگه دلت گرفت بهش میگی “دلم گریه میخواد!”

اونیه که دستت رو میگیره و میگه “میفهمم”.

که نمیخواد براش توضیح واضحات بدی.

اونیه که سر زده خراب میشی سرش.

نمیگی شاید آمادگی نداشته باشه.

چون مهم نیست.

نه برای اون نه برای تو.

حتی اگر خونه ش خیلی کثیف باشه.

یا سرش خیلی شلوغ باشه.

چون همیشه برای تو وقت داره.

دوست اونیه که همیشه برات گزینهء اوله.

اونیه که بهت سرکوفت نمیزنه.

تحقیرت نمیکنه. بهت نمیخنده…

بقیه یا همکارن، یا همکلاسین، یا فامیل دورن، یا همسایه، یا یه آشنان

همهء اینا رو گفتم که بگم آدما عوض میشن

اما معیار دوستی عوض نمیشه.

برای همین یکی که تا دیروز برات “دوست” بود میشه یه خاطره یا یه همکلاسی قدیمی…

بعد اونی که سالها همکلاسی قدیمیت بود برات میشه “دوست”!


تقدیم به یه دوست عزیزی که خاطرش خیلی برام عزیزه.خیلی دوستش دارم.یه دوست واقعیه.فقط من بی معرفت تنهاش گذاشتم.

 امشب می خوام یه چند تا سلامتی بگم.بگم که بدونی ارزش این سلامتی ها خیلی بیشتر از اونیه که تو فکرشو کنی.ارزش اینا خیلی زیاده.

به سلامتی خودم که می خوام برات در دل کنم

به سلامتی خودت که پای حرف دلم نشستی

به سلامتی ما که ارزش حرفای همدیگه رو درک می کنیم.

به سلامتی یه عاشق....به سلامتی معشوقش........به سلامتی دو تاشون

به سلانتی یه دختر..به سلامتی دل پاکش..به سلامتی قلبش که قلمرو خودشه..به سلامتی اون دختر

به سلامتی یه پسر.....پسری که نجیبه.به سلامتی نگاه پاکش

به سلمتی یه دختر بچه.....که باباش گفت برمیگردم اما هیچ وقت برنگشت

سلامتی باباش که واسه منو تو جلوی گلوله وایساد

سلامتی مادرش که اشکهاش برای من وتو هدر رفت.به سلامتی عقیدشون

به سلامتی پدرا...........سلامتی دستای زحمتکش...سلامتی قهرمان ما

سلامتی مادرا سلامتی دستاشون که محبت میده.سلامتی شون که به خاطر ما پیر می شن.

سلامتی یه تنها.....سلامتی گوشه ی اتاقش.........سلامتی دل بی کس و کارش......سلامتیش که دلت واسه یه نفره

سلامتی پسری که دستای عشقش و تو دستای رفیقش گذاشت

سلامتی دختری که گریه هاش اگه نباشن دلش از سنگ میشه .....سلامتی دیوار اتاقش گه پر از حرفای نگفته است.

سلامتی عشق و عاشقا ....سلامتیشون که گریه همدمشونه

سلامتی با معرفتاش....سلامتی دوستی که صد سال هم بگذره از یادت نمی ره....سلامتی اش که حرفاش کلید مشکلاته.....سلامتی اون که گاهی وقتا باهم گریه می کردید.

سلامتی با مراماش.....سلامتی اونایی که دروغ نگفتن بهت صاف بودن باهات حتی اگه باهات دشمن بودن.

سلامتی بی معرفتاش..... سلامتی اونا که یه عمر تظهر به دوست داشتنت کردن.اما وقت عمل بد جوری تو پرت زدن

سلامتی دل های خسته..... سلامتی لبخندای زورکی...... سلامتی همه کارایی که ما میکنیم

سلامتی ما معمولیا که نه ارزوی کسی هستیم نه خواسته اشون.

سلامتی بعضی ها که از پشت خنجر می زنن........سلامتی نا رفیق ها سلامتی شون که براشون پایه ی معرفت بودی اما بدجور بی معرفتی کردن.

سلامتی دل تنهات ...سلامتی اعتمادت.... که دیگه اصلا و جود نداره ......سلامتی حس عاطفه ات که بدجور ویرون شده......سلامتی نگاه های معنی دارت...... سلامتی لبخند هایی که می زنی ولی غمگینی...... سلامتی نقابت که پشتش مخفی شدی...... سلامتی اون نقاب پر تظاهر

به سلامتی بچه ها.به سلامتی دل هاشون که وسعت دریا رو داره.دل هاشون دریا را خجل میکنه.

سلامتی پاییز .سلامتی غمگینیش.سلامتی برگ های زردش سلامتی زرد بودن هر دومون

سلامتی بهار سلامتی گذر عمرت

سلامتی تابستون.سلامتی گرمای عشقش

سلامتی سفیدی عالم سلامتی زمستون پر برف.

سلامتی بعضی صداها که اوج نیازته

سلامتی بغض هایی که داری و قورت میدی..... سلامتی اشکات که بی خود هدر میرن اما هر دوتاش عمرته.

اما اخر سلامتی هام.....سلامتی تو که حرفمو شنیدی..... سلامتی همه اونایی که گفتم ....سلامتی اونایی که دلم ازشون پره......سلامتی همه ی تنها ها......سلامتی همه اشک و گریه ها.......سلامتی اینا ارزش داره..

حالا بزن به سلامتی کسی که سلامتیش رو گفتم.

سلامتی دل تنهای خودم